شاید شنیده اید که رنگ ها می توانند بر خلق و خو افراد نسبت به اتفاقات تاثیرگذار باشد و مطمئنا دسته بندی های مختلفی برای رنگ ها به گوشتان خورده است برای مثال رنگ آبی آرامش، سبز نشانه درمان و پاکیزگی و یا زرد تنفر! این در صورتی است که هیچ وقت به جمع بندی و توضیح ثابت و قانع کننده ای نرسیده اید.
این تاثیرات و پیغامهای نهفته در رنگها به عوامل زیادی مثل شرایط حضور آن و شخصیت فرد وابسته است. مثلا رنگ بنفش نشانهی عشق است اما ممکن است شما یک انسان احساساتی و عاشقپیشه باشید که از این رنگ متنفر است. پس میبینید که هیچ چیز در مورد رنگها ۱۰۰% نیست. نشانهها و علائم کلی و محدودی در مورد رنگها در همهی شرایط ثابت است اما نمیتوان آنها را به همه چیز نسبت داد.
الکساندر شاوس در اواخر دههی ۱۹۶۰ دربارهی تاثیر رنگها بر رفتار افراد، یعنی روانشناسی رنگها، را شروع کرد. او برای گسترش دامنهی تحقیقات و آزمایش آن روی گروههای مختلف، به سراغ زندانیان در مرکز اصلاحی نیروی دریایی، به مدیریت جین بکر و ران میلر رفت. او در طول این تحقیقات ثابت کرد که رنگ صورتی میتواند فشار خون افراد را کاهش داده و خلقخوی آنها را آرام کند. او بعد از ۵ ماه به این نتیجه رسی که فقط ۱۵ دقیقه قرار گرفتن در معرض رنگ صورتی میتواند خاصیت آرامشبخشی و خشونت گریزی آن را بروز دهد. رنگ صورتی مورد استفاده در این آزمایش بعدها به رنگ صورتی بیکر و میلر شهرت پیدا کرد و در چندین زندان دیگر از آن استفاده شد.
اگر شما هم دقت کنید متوجه میشوید که هر روز لباسی را انتخاب میکنید که رنگ آن با خلقوخوی شما هماهنگ است، یا وقتی در محیطهایی با رنگ قرمز و نارنجی قرار میگیرید بیشتر از حالت عادی هیجانزده میشوید. اینها همه از تاثیرات رنگها است اما نمیتوان گفت که برای همه به یک شکل و اندازه تاثیرگذار است.
نظر خود را بنویسید